menu landinformatie PT
menu vlucht en auto PT
|
|
|
| Op zoek naar informatie over de regio Beiras, gelegen in het centrale deel van Portugal? Hier vindt u informatie over deze regio met extra aandacht voor interessante plaatsen. Lees snel verder en bereidt uw vakantie naar Portugal goed voor. |
|
Algemene informatie Centraal Portugal
|
|
Serra da Estrela ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
|
Sé Velha ⮞ Coimbra ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
| |
De regio Beiras oftewel Centraal Portugal biedt een prachtige natuur, interessante, historische plaatsen en een aantal natuurparken. Het natuurpark Serra da Estrela is een prachtige bestemming voor natuurliefhebbers en wandelaars. Maar u kunt hier ook bergbeklimmen of mountainbiken. Bezoek de belangrijkste plaatsen met een mooie fly-drive en ontdek Centraal Portugal. Of maak een mooie wandelreis door het natuurpark Serra Estrela.
Karakteristiek
Het midden van Portugal wordt ook wel het groene hart genoemd. Hier ligt tevens als hoogste punt de berg Serra da Estrela (1992 m), waar men in de winter kan skieën. De dunbevolktheid, rustige dorpen en nog relatief onbekendheid van deze streek, maken dit deel van Portugal tot een rustige vakantiebestemming. Verder vindt men hier natuurparken en ruige bergen en staat het gebied bekend om het graniet. Bezoek ook eens de historische dorpjes Piódão, Belmonte en Almeida, deze dorpjes zijn gebouwd van graniet en leisteen.
Landschap
Deze streek biedt een gevarieerd landschap met dichtbegroeide bossen, rivieren, natuurparken en een bergachtig binnenland met enkele vlaktes. Wij raden u zeker een bezoek aan het natuurpark Serra da Estrela aan. Het is een zeer geschikte locatie voor degene die van de natuur houdt. Wandel langs de paden die de herders en hun kudden hebben gebaand en laat u verrassen door de vele verborgen, mooie plekjes. Het is ook mogelijk om in één van de dorpjes te overnachten, zoals bv. in Manteigas, Gouveia of Seia.
Cultuur
Ook de Beiras heeft op cultuur gebied veel te bieden. In de sfeervolle plaatsen kunt u verschillende historische gebouwen, traditionele herenhuizen en kastelen bezichtigen. Welke stad zeker niet mag ontbreken tijdens uw verblijf in deze streek, is natuurlijk Coimbra. Deze stad biedt veel interessante en historische gebouwen, met als bekendste gebouw de universiteit. Aveiro is ook een bijzondere plaats en erg leuk om te bezoeken. Ook raden wij een bezoek aan de charmante stad Viseu aan. De charme van Viseu wordt weerspiegeld in de middeleeuwse sfeer van zijn straten, in de paleizen die ooit van de adel en de heren van de Kerk waren, gebouwd uit het edele graniet, in de pleinen en de tuinen en in het erfgoed uit vele eeuwen; allemaal getuigen van de levenskracht van Viseu. Voor overige interessante plaatsen en meer informatie over Coimbra, kunt u kijken bij "plaatsinformatie Beiras".
Een ander onderdeel van de cultuur in de Beiras zijn de religieuze feesten, welke meestel gevierd worden ter ere van een heilige. Een voorbeeld hiervan is het Festa da Rainha Santa, dat gevierd wordt met een processie, volksmuziek, dansen en vuurwerk.
Stranden
Aan de kust van Centraal Portugal liggen mooie uitgestrekte stranden. Figueira da Foz is één van de belangrijkste badplaatsen in dit gedeelte van Portugal. Tot aan Praia da Barra kunt u genieten van uitstekende stranden.
Onze Centraal Portugal vakanties
Rondreizen Centraal Portugal, fietsen in Centraal Portugal en wandelen in Centraal Portugal. |
|
| |
Plaatsinformatie Centraal Portugal |
|
Almeida
|
Almeida ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
Geclassificeerd als historisch dorp, is Almeida een vestingstadje dat vanuit de lucht gezien een ster lijkt met 12 punten; even zovele bolwerken en vestingwerken die een binnenplaats omgeven met een doorsnede van 2500 m. Deze vestingstad werd in de 12e-13e eeuw gebouwd rondom een middeleeuws kasteel, dat op een belangrijk strategisch verdedigingspunt lag, op een hoogvlakte, 12 km van de Spaanse grens. De grens was in 1297 in het verdrag van Alcanices vastgelegd en vanaf dat jaartal hoorde Almeida tot Portugees grondgebied.
Almeida is één van de beste voorbeelden van een vestingbolwerk in Portugal, dat meestal gekenmerkt wordt door muren in natuursteen, omgeven door een brede kloof, waardoor invallen bemoeilijkt werden, de strategisch geplaatste bolwerken om het territorium te observeren, de 3 open gewelfde deuren in tunnelvorm, de valse deuren om indringers te misleiden en de ondergrondse kazematten die in geval van oorlog over voldoende middelen beschikten om de hele bevolking te herbergen.
Almeida was het toneel van veel gevechten door de eeuwen heen, waaronder de oorlogen om het herstel van de onafhankelijkheid (17e eeuw), waarbij de Spanjaarden definitief van de troon werden gestoten, en de Franse invasies in de 19e eeuw waarbij Almeida gedurende lange tijd door de troepen van Napoleon werd omsingeld en het kasteel en zijn muren erg beschadigd zijn door een ontploffing van buskruit, hetgeen leidde tot overgave.
Binnen het fort is het de moeite waard om de huisjes en de religieuze en civiele monumenten te bekijken, verdeeld over de smalle straatjes, die Almeida nog de sfeer van weleer geven. |
Aveiro
|
Moliceiro boten ⮞ Aveiro ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
|
Treinstation ⮞ Aveiro ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
|
Ria de Aveiro ⮞ Aveiro ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
Aveiro, het Venetië van Portugal, is de hoofdstad van de Ria, een weidse laguneachtige baai waar het zoete water van de rivier Rio Vouga zich mengt met het zeewater. De stad wordt doorkruist door waterwegen waar gekleurde "moliceiro"-boten varen en is één van de interessantste van de kust van Portugal.
De stichting van Aveiro zou hebben plaatsgevonden tijdens de heerschappij van de Romeinse imperator Marcus Aurelius. Door de aanwezigheid van talrijke zwemvogels die hier rond de lagune leefden, kreeg de stad als eerste naam Aviarium (ave=vogel).
Koning Dom João I (koning tussen 1383-1433) schonk deze nederzetting aan zijn zoon, de infante Dom Pedro die de bouw van de eerste stadsmuren gebood, welke ondertussen verdwenen zijn. Later zou Dom João II (koning tussen 1481-1495) de stad schenken aan zijn zuster, die infanta D. Joana, die verbleef in het klooster Convento de Jesus, dat vandaag het Museu de Aveiro herbergt.
In de 16e eeuw brachten de ontwikkeling van de zout-, landbouw- en visindustrie en de eerste visserijonderneming Aveiro veel voorspoed en stadsrechten in 1515, verleend door koning D. Manuel I. Echter in de winter van 1575 vernietigden zware stormen het verbindingskanaal tussen de zeearm en de zee, waar de schepen door voeren naar Aveiro; hierdoor kwam de handel over zee stil te liggen, evenals de visserij en de zoutindustrie.
In de 19e eeuw werd de Barra Nova gebouwd (in 1808), een opening naar zee, hetgeen leidde tot een nieuw kanaal met een breedte van 264 m en met 4 en 6 m diepte, dat de toegang tot zee weer mogelijk maakte en Aveiro weer deed herleven.
De Ria (zeearm) is via 3 kanalen verbonden met Aveiro: Pirâmides (met twee stenen piramides bij de toegang), dat verlengd wordt door het centrale kanaal, São Roque, dat de stad in het noordwesten begrenst en de zoutbanken scheidt; en het kanaal Santos Mártires (of Canal do Paraíso) dat naar het zuidwesten loopt. Vanaf het centrale kanaal, dat de as van de stad vormt, kunt u 2 routes volgen in Aveiro:
1) Langs de linker oever: bekijk de gracieuze art nouveau bouwwerken, die weerspiegelen in het kanaal, slenter over de vismarkt (Mercado do Peixe), door de wijk Beira Mar en langs de oevers van de kanalen, verkoeld door een zacht zeebriesje.
2) Langs de rechter oever: bezoek het museum van Aveiro (Museu de Aveiro) in het klooster Convento de Jesus. Monumenten en kerken en een stadsleven dat zich in het doorschijnende licht van de Ria afspeelt maken de verleiding van deze kuststad compleet.
Uiteraard is het fundamenteel om de Ria de Aveiro te leren kennen. Met de 2 genoemde trajecten zult u genieten van het labyrint van kanalen, de witte duinen aan zee en de uitgestrekt zoutbanken. Als u van wandelen door de natuur houdt, dan is het natuurreservaat Reserva Natural das Dunas de São Jacinto een suggestie die u van de hand mag wijzen! |
Belmonte
|
Kasteel ⮞ Belmonte ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
|
Belmonte ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
De straten van het oude plaatsje Belmonte leiden omhoog naar een heuveltop waar de granieten massa van het oude kasteel pronkt. Een document uit 1258 beschrijft de contouren van deze constructie: een hoge hoofdtoren, muren en bolwerken en de residentie van zijn kasteelheren. In de sobere architectuur, die kenmerkend is voor die tijd, bevindt zich in de westelijke muur een elegant manuelijns dubbel venster dat eindigt met de voorstelling van één van de symbolen van koning D. Manuel, de armillairsfeer, en het wapen van de familie Cabral, met 2 geiten (cabra=geit). Uit deze illustere familie komt de held Pedro Álvares Cabral, ontdekker van Brazilië in 1500, geboren in Belmonte in 1467. De eerste stadsrechten werden in 1199 verleend door D. Sancho I.
Vlakbij het kasteel ligt een kleine romaans-gotische kerk toegewijd aan de heilige Tiago. Binnen staat een piëta gehouwen uit graniet, van een ontroerende schoonheid en die harmonieus opgaat in de simpele architectuur van het godshuis. Een bijgebouw van de kerk herbergt het pantheon van de familie Cabral, hoewel de as van Pedro Álvares Cabral zich in de kerk Igreja da Graça bevindt, in Santarém.
In Belmonte vestigde zich een belangrijke Joodse gemeenschap, die aanzienlijk groeide nadat de katholieke Spaanse koningen in 1492 het Verdrijvingsedict voor de Joden tekenden, hetgeen de koning van Portugal in 1496 ook deed. Tijdens die periode vestigden zich veel Joden uit Spanje in de plaatsen langs de grens, zoals ook in Belmonte. Hun huizen lagen, volgens de regels van die tijd, buiten de muren van het kasteel, in de wijk Bairro de Marrocos, waar nu nog steeds bij de deuren symbolen in steen gegraveerd staan van de beroepen die de bewoners uitvoerden. Zoals bijvoorbeeld een schaar voor de kleermaker.
Belmonte behoudt zijn middeleeuwse sfeer zoals de joden in het geheim hun gebeden, tradities en gewoonten bewaarden tot aan onze dagen, waarin zij dankzij de huidige tolerantie hun godsdienst weer mogen belijden in een nieuwe synagoge, Bet Eliahu.
Op weg naar Guarda ligt aan de rechterzijde de toren Torre de Centum Cellas, een eigenaardig bouwwerk, waarvan men de oorsprong niet precies kent. |
Buçaco
|
Buçaco ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
Het gebergte Serra do Buçaco heeft een groot en majestueus bos, dat veel weg heeft van een botanische tuin. Hier kunnen circa 700 inheemse en exotische soorten gevonden worden, die beschermd worden bij pauselijk decreet uit de 17e eeuw, waarbij degenen die het bos zouden vernielen geëxcommuniceerd zouden worden. Onder de vele soorten zijn bijzonder de Abeto do Cáucaso (Nordmannboom), de inheemse ceder "Cedro do Buçaco" of de Sequóia Sempre Verde (kustmammoetboom , die wel 100 m hoog kan worden).
In de 16e eeuw vond de vicaris-generaal van de Ongeschoeide Karmelieten, dat dit de ideale plaats was om een kapel te bouwen voor de broeders, om in nauw contact met de natuur te kunnen bidden. Aldus werd hier een bescheiden klooster gebouwd en verschillende kapellen verdeeld over het bos, die in combinatie met de vele meren en kruisbeelden voor een magische sfeer zorgen. De ongekende schoonheid van het gebergte is voornamelijk te zien in de dalen Vale dos Fetos en Fonte Fria, die vanaf de belvedère Miradouro da Cruz Alta kunnen worden gezien.
Van het originele klooster kunnen tegenwoordig alleen de kloostergangen, de kapel en enkele cellen bezocht worden, omdat een deel ervan in 19e eeuw moest wijken voor een paleis in neo-manuelijnse stijl, dat vandaag de dag een luxe hotel is.
In de 19e eeuw was het gebergte Serra do Buçaco het toneel van de overwinning van de Portugezen op de troepen van Napoleon, een feit dat wordt herdacht in de vorm van een obelisk en in het militair museum (Museu Militar), en dat jaarlijks op 27 september wordt gevierd. |
Caramulo
|
Serra do Caramulo ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
Om uw longen te reinigen door middel van zuivere, schone en frisse lucht en om het woord "stress" helemaal te vergeten, kunt u het best een paar dagen doorbrengen in het gebergte Serra do Caramulo. De lucht is hier zo gezond dat de bergen zelfs worden opgezocht voor het voorkomen of het behandelen van longziekten.
Gelegen in de Beiras, Centraal Portugal, met een goede verbinding vanaf de stad Coimbra, heeft dit gebergte, dat in de lente bedekt is met wilde bloemen, op het hoogste punt een ongelofelijk uitkijkpunt, op de Caramulinho, op 1074 m hoogte.
In het kleine plaatsje Caramulo kunt u goede hotels vinden, een stresspreventiecentrum dat voor u zal zorgen en een ongewoon museum waar u niet minder dan 65 van de meest fascinerende auto's ooit gebouwd kunt aantreffen, sommige zijn meer dan honderd jaar oud.
In het gebergte zult u Romeinse paden tegenkomen die u kunt bewandelen, ook dolmens en menhirs zulllen uw weg kruisen. Die zijn hier achtergelaten in een ver verleden. Maar u kunt ook uw adrenalinepeil opvoeren door deel te nemen aan georganiseerde activiteiten, want hier ligt namelijk één van de grootste slides van Portugal en de waterstromen zijn hier ideaal om te raften of te kanoën. Of misschien wilt u liever meer over onze geschiedenis te weten komen door middel van het imponerende erfgoed van de stad Viseu!? |
Castelo Branco
|
Kathedraal ⮞ Castelo Branco ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
|
Museum ⮞ Castelo Branco ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
Het was in de berg Cardosa, bezet door Romeinse kolonisten, dat Castelo Branco zijn oorsprong had, met de naam Albi Castrum. In 1214, schonk Dom Afonso II dit deel van het territorium aan de Orde van de Tempeliers, die zorg moesten dragen voor herbewoning en de verdediging moesten veilig stellen. Hiervoor werd het kasteel gebouwd, dat het centrum werd van het plaatsje dat zich langzaam ontwikkelde. In 1285 overnachtten koning Dom Dinis en koningin Isabel hier toen zij de regio bezochten, om deze te leren kennen en de vestingen in het grensgebied met Spanje uit te breiden.
In 1510 verleende D. Manuel recht op zelfbestuur aan Castelo Branco, waarvan het originele handvest nog steeds bewaard wordt in het gemeentehuis. De kerk Igreja da Misericórdia werd gebouwd en andere religieuze ordes vestigden zich hier, zoals de kloosterorde der Augustijnen, in het klooster Convento da Graça, en de Kapucijners in het klooster Convento de Santo António.
In 1535 verleent D. João III Castelo Branco de titel "Vila Notável" (belangrijk stadje) en aan het einde van die eeuw laat de bisschop van Braga, D. Nuno de Noronha, hier een bisschoppelijk paleis (Paço Episcopal) bouwen, bedoeld als winterverblijf voor de bisschoppen. Dit paleis zou altijd aan de stadsgrens blijven liggen en dienen als visitekaartje van de stad. Tegenwoordig worden in het belangrijke museum Museu Francisco Tavares Proença Júnior de traditionele zijden spreien bewaard van Castelo Branco.
In 1771 erkende D. José I de commerciële ontwikkeling en het belang van deze stad, toen hij de diocese van Castelo Branco creëerde, en het plaatsje tot stad verhief, waarbij de kerk Igreja de São Miguel als kathedraal diende, hét centrum van een nieuw stedelijk gebied, gekenmerkt door de opkomende bourgeoisie die hier zijn paleizen en landhuizen bouwde.
Na een roerige periode tijdens de Franse invasies, die hier plaats hadden, zou de opening van de spoorlijn aan het einde van de 19e eeuw Castelo Branco veranderen in een belangrijk industrieel centrum voor regionale ontwikkeling, vooral op het gebied van textiel, een traditie die tot op heden bewaard is gebleven.
Castelo Branco kunt u makkelijk in een dag bezoeken; de steile straten oplopen tot aan het kasteel om de horizon te bekijken is zeer zeker de moeite waard. Een leuke plaats dus om in uw rondreis op te nemen voor een tussenstop. |
Coimbra
|
Coimbra ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
|
Universiteit ⮞ Coimbra ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
In vroegere tijden werd Coimbra bezet door de Kelten, maar het waren de Romeinen, die de regio cultureel gezien veranderden. Hun aanwezigheid is behouden in verschillende overblijfselen in het museum Museu Nacional Machado de Castro, gebouwd boven de cryptoportiek van Civita Aeminium, het forum van de Romeinse stad. Daarna kwamen de Westgoten tussen 586 en 640 en veranderden de naam van de stad in Emínio. In 711 wordt de stad moors en moslim. In 1064 wordt zij veroverd door de christen Fernando Magno en heeft de Arabier Sesnando als gouverneur.
De belangrijkste stad ten zuiden van de Douro-rivier is gedurende enige tijd residentie van de Graaf Dom Henrique en Dona Teresa, ouders van de eerste koning van Portugal, Dom Afonso Henriques, die hier in Coimbra geboren is. Door zijn toedoen komt de stad in 1131 weer in Portugese handen. Enkele van de belangrijkste bouwwerken van de stad dateren uit die tijd: de Sé Velha (oude kathedraal) en de kerk Igreja de São Tiago, Igreja de São Salvador en Igreja Santa Cruz; zij vertegenwoordigen de godsdienstige autoriteit en de verschillende ordes die zich in Coimbra vestigden.
In Coimbra speelde zich ook de verboden liefde af tussen D. Pedro I (1357-67) en hofdame D. Inês, die in opdracht van koning D. Afonso IV geëxecuteerd werd, omdat deze laatste in de romance van de twee een gevaar zag voor onderdrukking door Castilië. Dit verhaal inspireerde dichters en schrijvers en behoort tot het erfgoed van Coimbra.
Tijdens de Renaissance veranderde Coimbra in een bekende plaats toen Dom João III (1521-57) besloot om de universiteit definitief naar deze stad te verhuizen, terwijl er tegelijkertijd ook talrijke colleges kwamen, die het alternatief waren voor het officiële onderwijs.
In de 17e eeuw kwamen de Jezuïeten naar de stad en markeerden hun aanwezigheid door de bouw van de Sé Nova (nieuwe kathedraal). In de volgende eeuw zou de stad tijdens het koningschap van Dom João V (1706-50) verrijkt worden met enkele monumenten, voornamelijk door de universiteit; en de regeringsperiode van Dom José I (1750-77) bracht wijzigingen met zich mee van de hand van de markies van Pombal (Marquês de Pombal), voornamelijk in het onderwijs.
In het begin van de 19e eeuw leidden de Franse invallen en de liberale oorlogen in Portugal een onrustige periode in waarin de stad zich nauwelijks kon ontwikkelen. Vanaf toen hebben de studenten Coimbra ingenomen en veranderden haar in dé studentenstad van Portugal.
U kunt verschillende routes volgen om het bestaande erfgoed van Coimbra te bezichtigen. Wanneer u de stad wilt verkennen tot aan de 19e eeuw, stellen wij voor dat u met 2 wandelingen begint: één door de bovenstad (Alta) en één door de benedenstad (Baixa) van Coimbra. |
Figueira da Foz
|
Strand ⮞ Figueira da Foz ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
Figueira da Foz (lett. Figueira aan de monding) wordt zo genoemd omdat de stad ligt aan de monding van de rivier Rio Mondego. Het is één van de belangrijkste zomerplaatsen van de Beiras (Centraal Portugal). Figueira da Foz is kosmopolitisch en levendig en werd belangrijk aan het eind van de 19e eeuw toen "baden in Figueira" een gewoonte was onder de aristocratische bewoners.
Deze badplaats biedt een uitgebreid aanbod aan hotels, een casino dat in 1900 is gebouwd en een uitstekend strand dat ook volop mogelijkheden biedt voor watersporten. Hier worden de zeil- en motorbootwedstrijden gehouden en het Strandvoetbal Mundialito, jaarlijks in juli en jaar na jaar steeds meer bezoekers trekt.
Op de evenementenkalender van de stad staat onder andere het Internationale Filmfestival (Festival Internacional de Cinema), dat een pioniersfunctie vervult in Portugal, en het Internationale Gala voor Jonge Zangers (Gala Internacional de Pequenos Cantores).
In de omgeving van Figueira da Foz is het de moeite waard om het gebergte Serra da Boa Viagem te beklimmen en het panorama te bekijken vanaf het uitzichtpunt Miradouro da Vela, waar u de stad kunt zien en de zoutbanken van de Mondego én, als het goed en helder weer is, de Berlenga-eilanden (Ilhas Berlengas). |
Guarda
|
Kathedraal ⮞ Guarda ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
|
Misericórdia ⮞ Guarda ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
Guarda ligt op één van de uitlopers van het gebergte Serra da Estrela en is de hoogst gelegen stad van Portugal, op 1056 m hoogte. Dit feit heeft ertoe bijgedragen dat Guarda een natuurlijke toneel was van talrijke oorlogen, al vanaf de prehistorie; het was een ideale plaats voor de vestiging van Lusitaanse bewoners en later van de Romeinen.
Doordat S. Sancho I in 1199 Guarda erkende als een belangrijk grensbolwerk, werd het verheven tot stad, waardoor hier ook de zetel van het bisdom werd gevestigd met de bouw van een kathedraal. Nadat het kasteel gebouwd was, werden de muren door D. Afonso II en D. Afonso III versterkt. De overblijfselen hiervan zijn nog steeds zichtbaar vanaf de hoofdtoren van het kasteel (Torre de Menagem), vanaf de Torre dos Ferreiros en bij de poorten Porta da Erva en Porta d´El Rei. Ook was er in Guarda koninklijke aanwezigheid: D. Dinis woonde hier na zijn huwelijk in Trancoso met D. Isabel van Aragon, D. Fernando zocht het klimaat op van de bergen om zijn longziekte te genezen en in 1465 had D. Afonso V hier zijn hofhouding.
In 1510 werden de stadsrechten vernieuwd door D. Manuel I. En in diezelfde eeuw (16e eeuw) bouwde bisschop D. Nuno de Noronha, die als taak had het kerkelijke leven te vernieuwen, hier enkele gebouwen van grote waarde, waaronder het Seminarie en het Bisschoppelijk Paleis, dat vandaag de dag het museum van Guarda (Museu da Guarda) herbergt.
Tijdens de 18e eeuw weerspiegelt Guarda op een bescheiden manier het koninklijke beleid van rijkdomvertoon met de bouw van de kerken Igreja de São Vicente en Igreja da Misericórdia. In de 19e eeuw zette in Guarda een tijd van verandering in. Na de Franse invallen, waarbij de grensgebieden vernietigd werden, werd Guarda in 1835 verheven tot hoofdstad van het district en in 1881 krijgt de stad de jurisdictie van het bisdom terug, dat tijdelijk in Pinhel en Castelo Branco was ondergebracht (door de markies van Pombal). De verbetering van de communicatiemiddelen en de renovatie van de infrastructuur zorgden ervoor dat de problemen door de ligging in het binnenland, die de regio teisterden, grotendeels opgelost werden en dat de deuren opengezet werden voor voortgang en ontwikkeling. Maar de regionale tekortkomingen zijn daarmee niet helemaal verdwenen. |
Lousã
|
Kasteel ⮞ Lousã ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
Lousã ligt in het midden van Portugal en is een interessant stadje. Het staat goed bekend onder de sportavonturiers, die veel te vinden zijn in het gebergte Serra da Lousã, het visitekaartje van de regio.
In het uiterste zuidwesten van de centrale bergrug, heeft het gebergte Serra de Lousã een grootte van 4200 ha en als hoogste punt "Alto de Trevim" op 1202 m. De ondergrond bestaat voornamelijk uit leisteen, waar nog overblijfselen zijn van het eeuwiggroene bos, kenmerkend voor een gematigd klimaat, zoals hulst en laurier. De loofbomen hebben de oude bomen vervangen, hoewel er nog eiken- en kastanjebossen zijn, als groene vlekken in de dalen en berghellingen rondom de dorpen. De kurk- en steeneiken liggen meer naar het zuiden. Op de hoger gelegen gebieden groeien door de arme grond, hei, gaspeldoorn en brem.
Enkele van de interessantste gebieden zijn: "Cantão das Hortas", met berken, Amerikaanse eiken en kastanjebomen, ceders en wilde dennen; "Mata do Sobral" met een mediterraan microklimaat en vegetatie; "Vale da Ribeira de São João", dat zich uitstrekt langs de "Caminho da Levada" en waar de wegen worden begrensd door leistenen muurtjes en kastanjebossen, die het landschap een bijzondere kleur geven.
Om dit gebied beter te leren kennen, zijn er verschillende wandelroutes aangelegd en u kunt het ook per terreinwagen verkennen. |
Monsanto
|
Monsanto ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
|
Monsanto ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
In de laagvlakten van de Beira Interior, tussen de voet van het gebergte Serra da Gardunha en de rivier Rio Ponsul, die door de geografie, klimaat en fauna de overgang vormen tussen het noorden en het zuiden van Portugal, ligt, bovenop een hoge en enorme rots, het historische dorp Monsanto.
Verteld wordt dat de bevolking van Monsanto vanuit het bolwerk gedurende 7 jaar weerstand heeft kunnen bieden aan de Romeinen in de 2e eeuw vóór Christus. Dit verhaal is de oorsprong van de viering van het "kruizenfeest" (Festa das Cruzes) dat jaarlijks op 3 mei wordt gehouden. In de 12e eeuw schonk D. Afonso Henriques het op de Moren heroverde Monsanto aan de Orde van de Tempeliers, wiens Grootmeester in Portugal, Gualdim Pais, het kasteel liet bouwen.
Het dorp biedt één van de meest interessante menselijke landschappen van Portugal. Het agglomeraat ontwikkelt zich over de helling van de heuvel en daarbij wordt gebruik gemaakt van de granieten rotsen voor de bouw van de huizen. In enkele gevallen bestaat het dak uit slechts één rotsblok. Daarom wordt hier wel gezegd dat de huizen hier maar "één enkele dakpan" hebben.
Enkele paleisachtige huizen, manuelijnse portalen, het huis waar Fernando Namora leefde en werkte als arts en schrijver, en die zich hier liet inspireren voor zijn roman "Retalhos da Vida de um Médico" geven een wandeling door de steile straatjes nog meer betekenis. Tussen de groep huizen valt de 14e eeuwse Torre de Lucano op met bovenop een zilveren haan. Deze haan is een trofee die Monsanto won in 1938, toen het gehucht als meest Portugese dorp van Portugal uit de bus kwam, vanwege zijn authentieke cultuur.
De moeilijke klim naar het kasteel wordt helemaal goed gemaakt door één van de schitterendste uitzichtpunten van de regio. |
Viseu
|
Misericórdia ⮞ Viseu ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
|
Viseu ⮞ Beiras ⮞ Centraal Portugal |
In het centrum van Portugal ligt op een hoogvlakte, omgeven door bergen en de rivieren Vouga en Dão (waar op de hellingen de uitstekende Dão-wijnen groeien) Viseu, dat in 1993 de Quercus-prijs kreeg vanwege het ongeëvenaarde behoud van de groene gebieden.
De kroon van de hoogvlakte is de imponerende granieten kathedraal, maar ten tijde van de Romeinse bezetting woonde de bevolking in de lager gelegen gebieden, waar de Cava de Viriato en het Parque do Fontelo liggen. In de 6de eeuw was Viseu de bisschopsstad van het koninkrijk van de Sueven. Het verhaal gaat dat de laatste koning van de Westgoten, D. Rodrigo, hier stierf en dat zijn as wordt bewaard in een bescheiden granieten tombe in de kerk Igreja de São Miguel de Fetal.
Tijdens de roerige periode van de Reconquista was Viseu dan weer door de Moren bezet, dan weer door de Christenen, maar in 1058 veroverde Fernando Magno (Ferdinand de Grote van León) Viseu definitief voor het Kruis. D. Teresa, de moeder van D. Afonso Henriques gaf Viseu het eerste handvest in 1123, en dit zou in 1187 door haar zoon bevestigd worden, die toen al de eerste koning van Portugal was. Toen in 1383, na het overlijden van koning D. Fernando I, een dynastiecrisis begon, werd Viseu ingenomen door de Castiliaanse legers.
Er werden nieuwe verdedigingsmuren gebouwd in opdracht van D. João I (koning tussen 1383-1433), die pas in 1472 klaar waren tijdens het koningschap van zijn kleinzoon, D. Afonso V. Van deze "afonsina" constructie uit de 15e eeuw zijn tussen de huizen nog enkele fragmenten te zien en 2 poorten, die van Soar en die van Cavaleiros. Doordat Viseu te midden van bergweiden ligt, kwamen hier veel herders en kuddes langs die van zomerweiden naar winterweiden verhuisden, en weer terug. In Viseu werd derhalve een jaarlijkse veemarkt gehouden, die zijn oorsprong had in de markt van S. Mateus; het is één van de grote evenementen die jaarlijks de stad opvrolijken in augustus / september.
Vanaf de 16e eeuw werd de heuvel, waar de kathedraal staat, het centrum van de ontwikkeling van Viseu. In deze eeuw bloeide een belangrijke artistieke cultuur, die zijn hoogtepunt kende in de persoon van Vasco Fernandes (Grão Vasco), wiens perfecte werk te zien is in het museum Museu Grão Vasco.
De charme van Viseu wordt weerspiegeld in de middeleeuwse sfeer van zijn straten, in de paleizen die ooit van de adel en de heren van de Kerk waren, gebouwd uit het edele graniet, in de pleinen en de tuinen en in het erfgoed uit vele eeuwen; allemaal getuigen van de levenskracht van Viseu. |
|
|
